کد مطلب:37939 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:12

گنجینه پرسمان » اهل بيت

بعضي از افراد كه به بيماريهاي سخت مثل سرطان مبتلا ميشوند ممكن است كه مورد شفاعت قرار گيرند و شفا پيدا كنند، ولي بعد از مدتي رخت از جهان فرو ميبندند، آيا اين دو مسئله با هم منافاتي پيدا نميكند؟

پاسخ اين سؤال را در دو نكته بيان ميداريم:

نكته اوّل: اگر چه شفا يافتن توسط اولياءاللّه جزء اعتقادات ما است و حقيقت دارد، ليكن در اين باره هر ادعايي را نميتوان پذيرفت.

در برخي از مواردي كه ادعا ميشود فلان فرد شفا يافته، ممكن است ادعاي ناصوابي باشد و نميتوان در همه موارد يكسان حكم و قضاوت نمود.

2- شفا يافتن از بيماري خاص مانند سرطان به معناي مصونيت از مرگ نيست، بلكه بدين معنا است كه بيماري درمان شده يا سرطان زايل شده است و يا او را به مرگ نميكشاند؛ نه اين كه او با عوامل و امراض ديگري نميميرد.

فردي كه شفا يافته و بعد از چندي مرگ او فرا رسيده، مانند اين است كه فردي در يك حادثه رانندگي جان سالم به در برده، ولي در حادثه ديگري جان باخته باشد. بين اين دو هيچ منافاتي وجود ندارد.

از آن حادثه نجات پيدا كرد، ولي در حادثه بعدي جان باخت. فردي كه از بيماري شفا پيدا كرد و بعد از چندي درگذشت، اگر شفا يافتن او درست باشد، معنايش اين است كه مرگ او مستند به عامل ديگري است. بين اين دو منافاتي وجود ندارد.

بايد به اين نكته توجه داشت كه مدت حيات و زمان مرگ كه در اين دو مسئله به صلاح انسان است، امري پيچيده و خارج از مجاسبه عقل محدود ما انسانها است. نميتوانيم به همه راز و رمز اين مسائل پي ببريم. شايد صلاح شخصي در آن بوده كه به واسطه معجزه و شفاعت يك هفته بيشتر زندگي كند، ولي ادامه طولاني زندگي به صلاح دنيوي و اُخروي او نبوده، از همين رو ممكن است در برخي موارد شخص پس از شفا پيدا كردن، عمري طولاني نداشته باشد.